Στην προηγούμενη υποενότητα αναφερθήκαμε συνοπτικά στο αντικείμενο της εξαίρεσης. Εδώ θα δούμε τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τις εξαιρέσεις.

Κάθε τμήμα του κώδικα που υπάρχει περίπτωση να πυροδοτήσει μια εξαίρεση θα πρέπει να το περικλείουμε σε ένα try block. Το block αυτό του κώδικα περιγράφει τον τρόπο αντιμετώπισης της κάθε πιθανής εξαίρεσης που μπορεί να προκύψει. Ο ορισμός του block είναι ο εξής:

try{
 
   /* 
    * code that may throw an exception here.
    */
 
}catch (ExceptionTypeOne ex) {
 
   /* 
    * exception handler for ExceptionTypeOne objects.
    */
 
}catch (ExceptionTypeTwo ex) {
 
   /* 
    * exception handler for ExceptionTypeOne objects.
    */
 
}

Εντός του try block βάζουμε τον κώδικα που μπορεί να δημιουργηθεί μια εξαίρεση. Κάθε catch block ορίζει ένα διαφορετικό τύπο εξαίρεσης μέσα σε παρένθεση (ExceptionTypeOne, ExceptionTypeTwo, κλπ). Εάν η εξαίρεση που παράγεται συμπίπτει ως προς τον τύπο της με ένα αντικείμενο που ορίζεται εντός της παρενθέσεως ενός catch block, τότε αυτό το block θα εκτελεστεί. Θα εκτελεστεί επομένως ο κώδικας αντιστοιχεί στον τύπο δεδομένων ο οποίος παράχθηκε από την εκάστοτε εξαίρεση.

Στο προηγούμενο πρόγραμμα ας δούμε ποιοι τύποι εξαιρέσεων προκύπτουν με βάση τη λανθασμένη είσοδο του χρήστη. Στην περίπτωση που ο χρήστης εισάγει γράμματα αντί για ψηφία θα προκύψει μία εξαίρεση του τύπου InputMismatchException, ενώ στην περίπτωση που ο χρήστης πατήσει το συνδυασμό πλήκτρων CTRL+D θα προκύψει μία εξαίρεση του τύπου NoSuchElementException.

Παρατηρήστε επίσης ότι η κλάση InputMismatchException είναι απόγονος της κλάσης NoSuchElementException.

Παρακάτω δίνεται το προηγούμενο πρόγραμμα εμπλουτισμένο με κώδικα για τη διαχείριση των πιθανών εξαιρέσεων.

ExceptionHandling.java

import java.util.Scanner;
import java.util.NoSuchElementException;
import java.util.InputMismatchException;
 
public class ExceptionHandling {
 
  public static void main(String []args) {
 
    Scanner sc = new java.util.Scanner(System.in);
 
    try {
      System.out.print("Width: ");
      int width = sc.nextInt();
      System.out.print("Height: ");
      int height = sc.nextInt();
      double ratio = width / (double)height;
      System.out.format("Ratio: %.2f", ratio);
      sc.close();
    } catch(InputMismatchException ex) {
      System.out.println("Input doen not match integer value.");
    } catch(NoSuchElementException ex) {
      System.out.println("You have closed the input from command line.");
    }
  }
}

Στον παραπάνω κώδικα, εμφανίζεται η κλήση της μεθόδου Scanner.close() στο τέλος του try block η οποία κλείνει το αντικείμενο τύπου Scanner.

Η κλήση της μεθόδου όμως συμβαίνει μόνο εάν δεν παραχθεί εξαίρεση. Στην περίπτωση που παραχθεί, το αντικείμενο θα παραμείνει ενεργό, πράγμα που σε ένα μεγαλύτερο πρόγραμμα δεν θα ήταν επιθυμητό (στο παρόν πρόγραμμα, το αντικείμενο θα κλείσει αμέσως μετά με την ολοκλήρωση του προγράμματος). Για το σκοπό αυτό εισάγεται η έννοια του finally block, ως ένα block που έπεται των catch blocks και σκοπό έχει να εκτελεστεί σε όλες τις περιπτώσεις, δηλαδή:

• Εάν προκύψει η εξαίρεση που έχουμε φροντίσει να διαχειριστούμε (στο παρακάτω παράδειγμα FileNotFoundException).
• Εάν προκύψει μια εξαίρεση ενός τύπου που δεν έχουμε φροντίσει να διαχειριστούμε, εντός των υφιστάμενων catch blocks.
• Εάν δεν προκύψει καμία απολύτως εξαίρεση.

Δείτε το προηγούμενο παράδειγμα, αλλαγμένο ώστε να ενσωματώνει ένα finally block. Στο παρακάτω πρόγραμμα το αντικείμενο sc θα κλείσει είτε συμβεί εξαίρεση, είτε όχι.

ExceptionHandling.java

import java.util.Scanner;
import java.util.NoSuchElementException;
import java.util.InputMismatchException;
 
public class ExceptionHandling {
 
  public static void main(String []args) {
 
    Scanner sc = new java.util.Scanner(System.in);
 
    try {
      System.out.print("Width: ");
      int width = sc.nextInt();
      System.out.print("Height: ");
      int height = sc.nextInt();
      double ratio = width / (double)height;
      System.out.format("Ratio: %.2f", ratio);
    } catch(InputMismatchException ex) {
      System.out.println("Input doen not match integer value.");
    } catch(NoSuchElementException ex) {
      System.out.println("You have closed the input from command line.");
    }
    finally {
      sc.close();
    }
  } 
}

Η Java παρέχει τη δυνατότητα για αυτόματo κλείσιμο των αντικειμένων που οι κλάσεις τους υλοποιούν το interface AutoClosable. Οι κλάσεις που υλοποιούν το συγκεκριμένο interface συνδέονται με την διαχείριση πόρων όπως αρχεία, διάβασμα και γράψιμο στην κονσόλα, άνοιγμα υποδοχέων (sockets) ή άλλων πόρων για την επικοινωνία με απομακρυσμένα σημεία.

Η κλάση Scanner υλοποιεί το συγκεκριμένο interface. Ας δούμε πως διαμορφώνεται ο προηγούμενος κώδικας εκμεταλλευόμενος την επιπλέον δυνατότητα του interface AutoClosable.

ExceptionHandling.java

import java.util.Scanner;
import java.util.NoSuchElementException;
import java.util.InputMismatchException;
 
public class ExceptionHandling {
 
  public static void main(String []args) {
 
    try (Scanner sc = new java.util.Scanner(System.in)){
      System.out.print("Width: ");
      int width = sc.nextInt();
      System.out.print("Height: ");
      int height = sc.nextInt();
      double ratio = width / (double)height;
      System.out.format("Ratio: %.2f", ratio);
    } catch(InputMismatchException ex) {
      System.out.println("Input doen not match integer value.");
    } catch(NoSuchElementException ex) {
      System.out.println("You have closed the input from command line.");
    }
  }
}

Τα αντικείμενα που θέλουμε να κλείσουν αυτόματα τα δημιουργούμε μέσα σε παρενθέσεις, αμέσως μετά το try block. Η μεταβλητή sc έχει εμβέλεια εντός του try block και όχι έξω από αυτό. Με την ολοκλήρωση του try block, είτε συμβεί εξαίρεση, είτε δεν συμβεί, το αντικείμενο sc (τύπου Scanner) θα κλείσει αυτόματα.