Ας υποθέσουμε τώρα ότι θέλουμε να επαναλάβουμε την λειτουργικότητα του προηγούμενου προγράμματος εντός της νέας μεθόδου getRatio που καλείται από τη main, αλλά η διαχείριση της εξαίρεσης να εξακολουθεί γίνεται στη μέθοδο main.

ExceptionHandling.java

import java.util.Scanner;
import java.util.NoSuchElementException;
import java.util.InputMismatchException;
 
public class ExceptionHandling {
 
  public static double getRatio(Scanner sc) throws NoSuchElementException {
    System.out.print("Width: ");
    int width = sc.nextInt();
    System.out.print("Height: ");
    int height = sc.nextInt();
    return width / (double)height;
  }
  public static void main(String []args) {
    try (Scanner sc = new java.util.Scanner(System.in)){
      double ratio = getRatio(sc);
      System.out.format("Ratio: %.2f", ratio);
    } catch(InputMismatchException ex) {
      System.out.println("Input doen not match integer value.");
    } catch(NoSuchElementException ex) {
      System.out.println("You have closed the input from command line.");
    }
  }
}

Στον παραπάνω κώδικα παρατηρούμε ότι η μέθοδος getRatio μπορεί να παράγει μία εξαίρεση, αλλά η διαχείριση της γίνεται από τη μέθοδο που την καλεί, δηλαδή τη μέθοδο main. Η μέθοδος getRatio δεν περιέχει try/catch block, είμαστε όμως υποχρεωμένοι να δηλώσουμε σε αυτή ότι παράγει ένα exception του τύπου NoSuchElementException (ο τύπος εμπεριέχει όλες τις απογόνους κλάσεις όπως την κλάση InputMismatchException).

Κατά την πυροδότηση μίας εξαίρεσης το πρόγραμμα διακόπτεται στο σημείο που συμβαίνει η εξαίρεση και συνεχίζει την εκτέλεση του στο πρώτο catch block, το οποίο ταιριάζει με τον τύπο της εξαίρεσης. Το stack της διεργασίας αναδιπλώνεται αυτόματα μέχρι το σημείο που θα βρεθεί το κατάλληλο catch block. Καμία από τις συναρτήσεις που εμπλέκονται δεν τερματίζει ομαλά μέχρι να φτάσουμε στο catch block. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα, στο οποίο η πιθανή εξαίρεση παράγεται μέσα στη μέθοδο readInt.

ExceptionHandling.java

import java.util.Scanner;
import java.util.NoSuchElementException;
import java.util.InputMismatchException;
 
public class ExceptionHandling {
 
  public static int readInt(Scanner sc) throws NoSuchElementException {
    return sc.nextInt();
  }
 
  public static double getRatio(Scanner sc) throws NoSuchElementException {
    System.out.print("Width: ");
    int width = readInt(sc);
    System.out.print("Height: ");
    int height = readInt(sc);
    return width / (double)height;
  }
 
  public static void main(String []args) {
    double ratio = -1.0;
    try (Scanner sc = new java.util.Scanner(System.in)){
      ratio = getRatio(sc);
      System.out.format("Ratio: %.2f", ratio);
    } catch(InputMismatchException ex) {
      System.out.println("Input doen not match integer value.");
    } catch(NoSuchElementException ex) {
      System.out.println("You have closed the input from command line.");
    }
  } 
}

Στο παραπάνω παράδειγμα, όταν θα συμβεί μία εξαίρεση στη μέθοδο readInt, ο κώδικας σταματήσει την εκτέλεση του και καμία από τις συναρτήσεις που έχουν κληθεί ενδιάμεσα (getRatio, readInt) δεν θα επιστρέψει ομαλά. Αυτό που θα συμβεί είναι ότι ο κώδικας θα συνεχίσει να εκτελείται στο κατάλληλο catch block, που βρίσκεται στη μέθοδο main. Αφού συμβεί το exception, η μεταβλητή ratio έχει την τιμή -1.0 με την οποία αρχικοποιήθηκε.