Ο ορισμός οποιασδήποτε μεθόδου στη Java περιέχει τα εξής πεδία

<πρ. πρόσβασης> <επιστ. τύπος> <όνομα> (<λίστα περαμέτρων>) Exceptions {…..}

1. Προσδιοριστές πρόσβασης, όπως public ή private.
2. Τον τύπο της επιστρεφόμενης τιμής ή void εάν η μέθοδος δεν επιστρέφει κάτι.
3. Το όνομα της μεθόδου.
4. H λίστα των παραμέτρων μέσα σε παρένθεση, χωρισμένες με κόμμα. Κάθε παράμετρος εκτός από το όνομά της οφείλει να διαθέτει και τον τύπο της, π.χ. int speed ή double latitude. Εάν δεν υπάρχουν παράμετροι το περιεχόμενο των παρενθέσεων είναι κενό.
5. Μία σειρά από Exceptions (θα συζητηθούν αργότερα).
6. Το κυρίως σώμα της μεθόδου, το οποίο περιέχεται μέσα σε αγκύλες {}.

Ισχύει και εδώ ο “κανόνας” ότι τα ονόματα ξεκινούν με μικρό γράμμα και εάν πρόκειται για ονόματα με περισσότερες από μία λέξεις αυτές χωρίζονται με κεφαλαία γράμματα. Η πρώτη λέξη κάθε μεθόδου συνιστάται να είναι ρήμα. Μερικά παραδείγματα μπορείτε να δείτε παρακάτω:

1. run
2. runFast
3. getBackground
4. getFinalData
5. compareTo
6. setLatitude
7. isEmpty

Οι μέθοδοι της κλάσης έχουν απευθείας πρόσβαση στα πεδία της κλάσης. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα από την κλάση Rectangle που αναπαριστά το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο.

public class Rectangle {
  public int width;
  public int height;
 
  public Rectangle(int initWidth, int initHeight) {
    width = initWidth;
    height = initHeight;
  }
 
  public void setWidth(int newWidth ) { width = newWidth; } 
  public void setHeight(int newHeight ) { height = newHeight; } 
  public int getWidth() { return width;  }
  public int getHeight() { return height;  } 
  public void resize(int dw, int dh) {                                                     
    width += dw; height += dh;  
  }
  public int getArea() { return width * height; }
}

Βασικό χαρακτηριστικό του Αντικειμενοστραφούς Προγραμματισμού είναι η υπερφόρτωση των μεθόδων (ή συναρτήσεων). Με τον όρο υπερφόρτωση εννοούμε την δυνατότητα που μας δίνει ο Αντικειμενοστραφής Προγραμματισμός να ορίσουμε σε μία κλάση δύο μεθόδους με το ίδιο όνομα αλλά διαφορετικά ορίσματα. Τα ορίσματα μπορούν να διαφέρουν

1. ως προς τον τύπο τους
2. ως προς τον αριθμό τους και
3. ως προς την σειρά τους

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε την κλάση DrawChars η οποία αποτελεί μέρος ενός υποθετικού προγράμματος εκτύπωσης χαρακτήρων στην οθόνη του υπολογιστή. Διαθέτουμε την μέθοδο draw η οποία διαθέτει διαφορετικές εκδόσεις ανάλογα με τι εκτυπώνεται κάθε φορά. Το ποια έκδοση χρησιμοποιείται σε κάθε κλήση της μεθόδου αποφασίζεται από τον compiler με βάση το είδος και τον αριθμό των ορισμάτων.

public class DrawChars {
    ...
    public void draw(String s) {
        ...
    }
    public void draw(int i) {
        ...
    }
    public void draw(double f) {
        ...
    }
    public void draw(int i, double f) {
        ...
    }
}