Κάποιες φορές είναι επιθυμητό να διαχειριστούμε μία εξαίρεση προκειμένου να κλείσουμε περιγραφείς αρχείων, sockets κλπ, αλλά στη συνέχεια θέλουμε να παράγουμε ξανά την ίδια εξαίρεση προκειμένου η τελική διαχείριση να γίνει παρακάτω. Δείτε το επόμενο απόσπασμα κώδικα από την κλάση PPMImage. Εάν το αρχείο που διαβάζουμε περιέχει κατά λάθος μία αρνητική τιμή για τις διαστάσεις της εικόνας, θα παραχθεί ένα std::bad_alloc exception.

Δεν θέλουμε να διαχειριστούμε την εξαίρεση μέσα στον κατασκευαστή, διότι σε αυτή την περίπτωση ο κατασκευαστής θα επιστρέψει κανονικά και ο χρήστης δεν θα έιναι σε θέση να γνωρίζει ότι συνέβη σφάλμα. Παρόλα αυτά, θα θέλαμε να διαχειριστούμε εν μέρη την εξαίρεση στον κατασκευαστή, ώστε να κλείσουμε το ανοιχτό ifstream, και στη συνέχεια να παράγουμε την ίδια εξαίρεση την οποία θα κληθεί να διαχειριστεί η μέθοδος που καλεί τον κατασκευαστή.

PPMImageSample.cpp

#include <iostream>
#include <fstream>
#include <ios>
#include <cstdlib>
 
using namespace std;
 
class PPMImage {
  int width, height, colordepth;
  int **raster;
public:
  PPMImage(char *filename);
  ~PPMImage();
};
 
PPMImage::PPMImage(char *filename) {
  string str;
  unsigned char red, green, blue;
  ifstream in(filename);
  if(!in.is_open()) {
    std::ios_base::failure fex("File not found!");
    throw fex;
  }
  try {
    in >> str;
    in >> str;
    width = atoi(str.c_str());
    in >> str;
    height = atoi(str.c_str());
    in >> str;
    colordepth = atoi(str.c_str());
    raster = new int*[height];
    for(int row=0; row<height; row++)
      raster[row] = new int[width];
    for(int row=0; row<height; row++) {
      for(int col=0; col<width; col++) {
        in >> str;
        red = (unsigned char) atoi(str.c_str());
        in >> str;
        green = (unsigned char) atoi(str.c_str());
        in >> str;
        blue = (unsigned char) atoi(str.c_str());
        raster[row][col] = 0;
        raster[row][col] = (red << 16) | (green << 8) | blue;
      }
    }
  }
  catch(std::bad_alloc &ex) {
    cerr << "std::bad_alloc occured!\n";
    in.close();
    throw ex;
  }
}
 
PPMImage::~PPMImage() {
  if(raster == nullptr)
    return;
  for(int row=0; row<height; row++)
    delete raster[row];
  delete raster;
  raster = nullptr;
}
 
int main(int argc, char *argv[]) {
  PPMImage *imgptr=nullptr;
  try{
    imgptr = new PPMImage(argv[1]);
    delete imgptr;
  }
  catch(ios_base::failure &fex) {
    cerr << "File '" << argv[1] << "' was not found!\n";
  }
  catch(bad_alloc &ex) {
    cerr << "Memory allocation failure!\n";
    if (imgptr!=nullptr) {
      cerr << "imgptr != nullptr\n";
      delete imgptr;
    }
    else
      cerr << "imgptr == nullptr\n";
  }
  return 0;
}

Το ενδεικτικό αρχείο εισόδου είναι το παρακάτω:

3x2.ppm

P3
3 -2 255
255 0 0 255 255 0 0 255 255
255 0 255 0 255 0 128 128 128

Από τον παραπάνω κώδικα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εφόσον παράγεται ένα exception o δείκτης imgptr μέσα στο catch block της συνάρτησης main έχει την αρχική του τιμή, δηλαδή nullptr. Αυτό είναι λογικό με βάση τις αρχές του stack unwinding που συζητήσαμε προηγούμενα.

Στο προηγούμενο παράδειγμα κάντε την εξής αλλαγή. Αντικαταστήστε το catch block στον κατασκευαστή με το παρακάτω:

    catch(std::exception &ex) {
      cerr << "std::exception occured!\n";
      in.close();
      throw ex;
    }

Το exception std::bad_alloc είναι απόγονος της κλάσης std::exception επομένως ο παραπάνω κώδικας θα πρέπει να δουλεύει σωστά και μετά την αλλαγή. Εν τούτοις παρατηρούμε ότι το πρόγραμμα αποτυγχάνει με ένα μήνυμα της μορφής

$> ./PPMImageSample 3x2.ppm 
std::exception occured!
terminate called after throwing an instance of 'std::exception'
  what():  std::exception
Aborted (core dumped)

Ο λόγος που συμβαίνει το παραπάνω είναι ότι το όταν το catch block παράγει και πάλι το exception, παράγει ένα αντικείμενο της κλάσης std::exception αποκόπτοντας το τμήμα του αντικειμένου που αφορά την απόγονο κλάση std::bad_alloc. Στη συνέχεια ένα τέτοιο αντικείμενο δεν μπορεί να το “πιάσει” το catch block της συνάρτησης main. Εάν πρέπει να παράγεται το ίδιο exception πράγμα που ήταν αρχικά επιθυμητό ο κώδικας στο catch block του κατασκευαστή θα πρέπει να γραφεί όπως παρακάτω, ώστε να παράγει ως exception το ίδιο αντικείμενο που έγινε catch.

    catch(std::exception &ex) {
      cerr << "std::exception occured!\n";
      in.close();
      throw;       // rethrows the same exception object
    }