Αντικειμενοστραφής Προγραμματισμός

User Tools

Site Tools

Trace:
cpp:exception

Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

Link to this comparison view

Both sides previous revisionPrevious revision
Next revision		Previous revision
cpp:exception [2019/05/06 07:50] – [Δημιουργία και διαχείριση της εξαίρεσης] gthanoscpp:exception [2023/05/15 14:01] (current) – gthanos
Line 1: Line 1:
-====== Δημιουργία & Διαχείριση Εξαιρέσεων ======+====== Δημιουργία και Διαχείριση Εξαιρέσεων ======
  
 Ας εξετάσουμε την κλάση **Vector** που είδαμε στην ενότητα της υπερφόρτωση τελεστών. Ο προσδιοριστής //nothrow// σε συνδυασμό με τον τελεστή **new** μας υποχρεώνει να ελέγξουμε την επιστρεφόμενη τιμή του τελεστή **new** για να δούμε έαν έχει αποτύχει η διαδικασία δέσμευσης μνήμης ή όχι και στην περίπτωση που έχουμε αποτυχία τερματίζουμε το πρόγραμμα.  Ας εξετάσουμε την κλάση **Vector** που είδαμε στην ενότητα της υπερφόρτωση τελεστών. Ο προσδιοριστής //nothrow// σε συνδυασμό με τον τελεστή **new** μας υποχρεώνει να ελέγξουμε την επιστρεφόμενη τιμή του τελεστή **new** για να δούμε έαν έχει αποτύχει η διαδικασία δέσμευσης μνήμης ή όχι και στην περίπτωση που έχουμε αποτυχία τερματίζουμε το πρόγραμμα. 
  
-<code cpp Vector.cpp>+<code cpp Vector.hpp>
 #include <iostream> #include <iostream>
 #include <cstdlib> #include <cstdlib>
Line 11: Line 11:
 class Vector { class Vector {
   int *array;   int *array;
-  int size;+  long size;
      
 public: public:
-  Vector(int length=0);+  Vector(long length=0);
   ~Vector();   ~Vector();
   int &valueAt(int pos) const;  // returns a reference to element at position pos   int &valueAt(int pos) const;  // returns a reference to element at position pos
 }; };
 +</code>
  
-Vector::Vector(int length) {+<code cpp Vector.cpp> 
 +#include "Vector.hpp" 
 +Vector::Vector(long length) {
   size = length;   size = length;
   array = new (nothrow) int[size];   array = new (nothrow) int[size];
Line 35: Line 38:
  
 int &Vector::valueAt(int pos) const { int &Vector::valueAt(int pos) const {
-  if(pos>=length()) {+  if(pos>=size) {
      cerr << "Invalid access position!\n";      cerr << "Invalid access position!\n";
      return array[size-1];      return array[size-1];
Line 43: Line 46:
 </code> </code>
  
-Αν και η παραπάνω διαδικασία δεν είναι λανθασμένη, έχει το βασικό μειονέκτημα ότι θα πρέπει να τερματίσουμε το πρόγραμμα, ακόμη και εάν ο λόγος αποτυχίας είναι ότι ο χρήστης της κλάσης επέτρεψε το πέρασμα αρνητικής τιμής ως όρισμα στον κατασκευαστή. Ο λόγος είναι ότι στην περίπτωση που αποτύχει η δέσμευση της μνήμης, λόγω λανθασμένου ορίσματος, ο κατασκευαστής της κλάσης **Vector** επιστρέφει ένα αντικείμενο το οποίο δεν είναι σωστά αρχικοποιημένο.+Αν και η παραπάνω διαδικασία δεν είναι λανθασμένη, έχει το βασικό μειονέκτημα ότι θα πρέπει να τερματίσουμε το πρόγραμμα. Ο λόγος είναι ότι στην περίπτωση που αποτύχει η δέσμευση της μνήμης, λόγω λανθασμένου ορίσματος, ο κατασκευαστής της κλάσης **Vector** επιστρέφει ένα αντικείμενο το οποίο δεν είναι σωστά αρχικοποιημένο.
  
 <code cpp VectorUse.cpp> <code cpp VectorUse.cpp>
-#include "Vector.cpp"+#include "Vector.hpp"
  
 int main() { int main() {
-  int size;+  long size;
   cout << "Enter verctor size: ";   cout << "Enter verctor size: ";
   cin >> size;   cin >> size;
Line 60: Line 63:
 Η παραγωγή ενός //exception// μπορεί να επιλύσει πιο αποτελεσματικά το παραπάνω πρόβλημα, διότι υποστηρίζει τη διαχείριση συμβάντων που δεν επιτρέπουν την ομαλή εκτέλεση του προγράμματος. Στο παράδειγμα του κατασκευαστή της κλάσης **Vector**, η αποτυχία κλήσης του τελεστή **new** (χωρίς τον προσδιοριστή //notrhow//) παράγει ένα //exception// τύπου [[http://www.cplusplus.com/reference/new/bad_alloc/|std::bad_alloc]], το οποίο μπορούμε να διαχειριστούμε στη μέθοδο //main//, όπως παρακάτω: Η παραγωγή ενός //exception// μπορεί να επιλύσει πιο αποτελεσματικά το παραπάνω πρόβλημα, διότι υποστηρίζει τη διαχείριση συμβάντων που δεν επιτρέπουν την ομαλή εκτέλεση του προγράμματος. Στο παράδειγμα του κατασκευαστή της κλάσης **Vector**, η αποτυχία κλήσης του τελεστή **new** (χωρίς τον προσδιοριστή //notrhow//) παράγει ένα //exception// τύπου [[http://www.cplusplus.com/reference/new/bad_alloc/|std::bad_alloc]], το οποίο μπορούμε να διαχειριστούμε στη μέθοδο //main//, όπως παρακάτω:
  
-<code cpp Vector.cpp>+<code cpp Vector.hpp>
 #include <iostream> #include <iostream>
 #include <cstdlib> #include <cstdlib>
Line 68: Line 71:
 class Vector { class Vector {
   int *array;   int *array;
-  int size;+  long size;
      
 public: public:
-  Vector(int length=0);+  Vector(long length=0);
   ~Vector();   ~Vector();
   int &valueAt(int pos) const;  // returns a reference to element at position pos   int &valueAt(int pos) const;  // returns a reference to element at position pos
 }; };
  
-Vector::Vector(int length) {+</code> 
 + 
 +<code cpp Vector.cpp> 
 +#include "Vector.hpp" 
 + 
 +Vector::Vector(long length) {
   size = length;   size = length;
   array = new int[size];   array = new int[size];
Line 97: Line 105:
  
 <code cpp VectorUse.cpp> <code cpp VectorUse.cpp>
-#include "Vector.cpp"+#include "Vector.hpp"
  
 int main() { int main() {
-  int size; +  long size; 
-  do { +   
-    cout << "Enter verctor size: "; +  cout << "Enter verctor size: "; 
-    cin >> size; +  cin >> size; 
-    try { +  try { 
-      Vector v(size); +    Vector v(size); 
-    } catch(std::bad_alloc ex) { +  } catch(std::bad_alloc ex) { 
-      cout << "Vector size should be a positive integer! Retry...\n"; +    std::cout << "Allocation failure!\n"; 
-      continue; +    exit(-1); 
-    } +  } 
-    for(int i=0; i<size; i++) +
-    v.valueAt(i) = 100-1; +
-  } while(size<1);  +
 } }
 </code> </code>
  
 <WRAP tip 80% center round> <WRAP tip 80% center round>
-Στο παραπάνω απλό παράδειγμα είναι προφανές ότι είναι πιο απλό να ελέγξει κανείς το μέγεθος της παραμέτρου //size// πριν καλέσει τον κατασκευαστή. Σε αυτή την περίπτωση, ο έλεγχος θα πρέπει να γίνεται από το χρήστη της εκάστοτε βιβλιοθήκης, ενώ η βιβλιοθήκη δεν παρέχει καμία εγγύηση για τον τρόπο συμπεριφοράς της εάν περαστούν λανθασμένα ορίσματα. Τα //exceptions// εξασφαλίζουν ότι η βιβλιοθήκη θα παράξει μία εξαίρεση εάν η δέσμευση της μνήμης αποτύχει.+Στο παραπάνω απλό παράδειγμα είναι προφανές ότι είναι πιο απλό να ελέγξει κανείς το μέγεθος της παραμέτρου //size// πριν καλέσει τον κατασκευαστή. Σε αυτή την περίπτωση, ο έλεγχος θα πρέπει να γίνεται από το χρήστη του κατασκευαστή. Η χρήση της εξαίρεσης μεταθέτει τον έλεγχο μόνο στην περίπτωση που αποτύχει η δέσμευση της μνήμης.
 </WRAP> </WRAP>
  
Line 199: Line 205:
   }   }
 </code> </code>
-πιάνει όλους τους τύπους //exception// που δεν πιάστηκαν στα προηγούμενα //catch blocks//. Τοποθετώντας ένα //catch block// αυτής της μορφής είναι δυνατόν να εφαρμόσετε ένα τελικό έλεγχο για τύπους εξαιρέσεων που δεν έχετε προβλέψει ότι μπορούν να παραχθούν παραπάνω στον κώδικα σας.+διαχειρίζεται όλους τους τύπους εξαιρέσεων που δεν διαχειρίστηκαν από τα παραπάνω //catch blocks//. Τοποθετώντας ένα //catch block// αυτής της μορφής είναι δυνατόν να εφαρμόσετε ένα τελικό έλεγχο για τύπους εξαιρέσεων που δεν έχετε προβλέψει ότι μπορούν να παραχθούν από τον κώδικα σας.  
 + 
 +Εφόσον, χρησιμοποιήσετε τη συγκεκριμένη σύνταξη μην παραλείψετε να καταγράψετε/εκτυπώσετε ένα μήνυμα που περιγράφει τον τύπο της εξαίρεσης και το σημείο που συνέβη. Εάν δεν καταγράψετε την εξαίρεση θα είναι πολύ δύσκολο στη συνέχεια να αντίληφθείτε την αιτία της λάθος λειτουργικότητας, όταν το πρόγραμμα σας θα έχει μη αναμενόμενη συμπεριφορά. 
 +</WRAP> 
 + 
 +<WRAP tip 80% center round> 
 +Στον παραπάνω κώδικα μπορείτε να παρατηρήσετε τα διαφορετικά μηνύματα που παράγονται ανάλογα με τον τύπο της εξαίρεσης. Παρατηρήστε, ότι αν και παράγεται ένα αντικείμενο τύπου //char//, το οποίο χωράει σε ένα //int// δεν γίνεται κάποια αυτόματη μετατροπή τύπου, ώστε το //catch block// που πιάνει τύπους //int// να πιάσει και αντικείμενα τύπου //char//.
 </WRAP> </WRAP>
  
 <WRAP tip 80% center round> <WRAP tip 80% center round>
-Στον παραπάνω κώδικα μπορείτε να παρατηρήσετε τα διαφορετικά μηνύματα που παράγονται ανάλογα με τον τύπο της εξαίρεσης. Παρατηρήστε επίσης ότι αν και παράγεται ένα αντικείμενο τύπου //short int//, το οποίο χωράει σε ένα //int// δεν γίνεται κάποια αυτόματη μετατροπή τύπου, ώστε το //catch block// που πιάνει τύπους //int// να πιάσει και αντικείμενα τύπου short int.+Στον παραπάνω κώδικα παρατηρήστε ότι για τα αντικείμενα τύπου //std::string// και //MyException// διαχειριζόμαστε μία αναφορά στον παραγόμενο αντικείμενο και όχι το αντικείμενο το ίδιο. Ο λόγος είναι ότι στην περίπτωση που συμβεί αυτού του τύπου το //exception//, κατά τη διαχείριση του, αντιγράφεται στο //catch block// μόνο η αναφορά (δηλαδή ένας δείκτης προς το αντικείμενο) και όχι το σύνολο του αντικειμένου. Η συγκεκριμένη επιλογή γίνεται για λόγους επίδοσης.
 </WRAP> </WRAP>
  
  
  
cpp/exception.1557129047.txt.gz · Last modified: 2019/05/06 06:50 (external edit)