Αντικειμενοστραφής Προγραμματισμός

This page is read only. You can view the source, but not change it. Ask your administrator if you think this is wrong.
====== Δυναμική διαχείριση μνήμης ======

Όπως και στη C έτσι και στη C++ η μνήμη μπορεί να δεσμευθεί δυναμικά στο χώρο δεδομένων που ονομάζεται //heap//. Εκτός των συναρτήσεων [[http://www.cplusplus.com/reference/cstdlib/malloc/|malloc]] και [[http://www.cplusplus.com/reference/cstdlib/free/|free]] που εξακολουθούν να υφίστανται και στη C++, ορίζονται οι τελεστές **new** και **delete** για δέσμευση και αποδέσμευση μνήμης. 

<WRAP center round tip 80%>
Δεν θα πρέπει να συγχέεται ποτέ η χρήση **malloc/free** με **new/delete** για τη δέσμευση και αποδέσμευση μνήμης. Οποιοσδήποτε χώρος δεν δεσμεύτηκε με //malloc// θα πρέπει να ελευθερωθεί με //free//. Αντίστοιχα ότι δεσμεύθηκε με //new// θα πρέπει να ελευθερωθεί με //delete//.

Οι τελεστής **new** εκτός από τη δέσμευση μνήμης επιτρέπει και τη αρχικοποίηση μεταβλητών βασικού ή αναφορικού τύπου με χρήση του αντίστοιχου κατασκευαστή.
</WRAP>

Ο τελεστής **new** έχει δύο μορφές (**new** και **new[]**). Η πρώτη χρησιμοποιείται για την δέσμευση μνήμης ενός αντικειμένου ή μιας μεταβλητής βασικού τόπου, ενώ η δεύτερη για τη δέσμευση μνήμης και την αρχικοποίηση ενός πίνακα. 

Σε αναλογία με τον τελεστή **new** ο τελεστής **delete** για την αποδέσμευση μνήμης έχει και αυτός δύο μορφές (**delete** και **delete[]**). Η πρώτη χρησιμοποιείται για την αποδέσμευση μνήμης ενός αντικειμένου ή μιας μεταβλητής βασικού τϋπου, ενώ η δεύτερη για την αποδέσμευση μνήμης ενός πίνακα. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα χρήσης των τελεστών **new** και **delete**.

<code c++ dynamic_memory.cpp>
#include <iostream>
using namespace std;

int main () {
  int *num, *p;
  num = new int;
  cout << "Enter number of elements: ";
  cin >> *num;
  p = new int[*num];
  for(int i=0; i<*num; i++) {
    cout << "Next integer: ";
    cin >> p[i];
  }
  for(int i=0; i<*num; i++) {
    cout << p[i] << "\t";
  }
  cout << endl;
  delete []p;
  delete num;
}
</code>

Για βασικούς τύπους δεδομένων μπορείτε να αρχικοποιήσετε τη μεταβλητή ως εξής, με χρήση του τελεστή **new**:

<code c++ dynamic_memory2.cpp>
#include <iostream>
using namespace std;

int main () {
  int *num_ptr;
  num_ptr = new int(5);     // δέσμευση μνήμης και ανάθεση της τιμής 5
                            // στο περιεχόμενο της διεύθυνσης αυτής.
  cout << "num: " << num_ptr;
}
</code>

===== Έλεγχος δέσμευσης μνήμης =====

Κατά τη δέσμευση μνήμης δεν είναι απαραίτητο να γίνονται οι έλεγχοι για το κατά πόσο η δέσμευση απέτυχε. Στην περίπτωση που η δέσμευση μνήμης αποτύχει τότε παράγεται ένα //exception// τύπου ''bad_alloc'' το οποίο καλούμαστε να διαχειριστούμε, διαφορετικά το πρόγραμμα θα τερματίσει. Εάν δεν επιθυμούμε ο τελεστής **new** να παράξει //exception//, θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο κλήσης προσθέτοντας τη δεσμευμένη έκφραση ''(nothrow)'' αμέσως μετά τον τελεστή **new** και να ελέγξουμε την επιστρεφόμενη τιμή ως εξής:

<code c++ dynamicMemory.cpp>
#include <iostream>
using namespace std;

int main () {
  int *num, *p;
  num = new int;
  cout << "Enter number of elements: ";
  cin >> *num;
  p = new (nothrow) int[*num];
  if(p==NULL) {
    cout << "Allocation failure!\n";
    return 0;
  }
  for(int i=0; i<*num; i++) {
    cout << "Next integer: ";
    cin >> p[i];
  }
  for(int i=0; i<*num; i++) {
    cout << p[i] << "\t";
  }
  cout << endl;
  delete []p;
  delete num;
}
</code>

===== Παράδειγμα δέσμευσης μνήμης για την αρχικοποίηση ενός διδιάστατου πίνακα =====

<code cpp dynamicMemory2D.cpp>
#include <iostream>
#include <stdlib.h>

using namespace std;

int main(int argc, char *argv[]) {
  int **array2d, rows, columns;
  
  cout << "Enter number of rows: ";
  cin >> rows;
  
  cout << "Enter number of columns: ";
  cin >> columns;
  
  array2d = new (nothrow) int*[rows];
  if(array2d == NULL) {
    cerr < "Memory allocation error!\n";
    return -1;
  }
  for(int i=0; i<rows; i++) {
    array2d[i] = new (nothrow) int[columns];
    if(array2d[i] == NULL) {
      cerr < "Memory allocation error!\n";
      return -1;
    }
  }
  
  for(int i=0; i<rows; i++) {
    for(int j=0; j<columns; j++) {
      array2d[i][j] = i+j;
      cout << array2d[i][j] << "  ";
    }
    cout << endl;
  }
  
  for(int i=0; i<rows; i++) 
    delete[] array2d[i];
  delete[] array2d;
}
</code>