Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- cpp:operator_overloading [2017/05/04 12:20] – gthanos
+++ cpp:operator_overloading [Unknown date] (current) – external edit (Unknown date) 127.0.0.1
@@ Line 1: / Line 1: @@
 ====== Υπερφόρτωση τελεστών ======
-Η C++ επιτρέπει την //υπεφόρτωση// των περισσότερων από τους διαθέσιμους τελεστές της γλώσσας. Με τον όρο //υπεφόρτωση// εννοούμε τον ορισμό μιας νέας συμπεριφοράς για τον τελεστή όταν αυτός εφαρμόζεται όχι σε βασικούς τύπους δεδομένων, αλλά σε αναφορικούς τύπους δεδομένων. Για παράδειγμα, στην παρακάτω κλάση //Time// τι θα γίνει εάν προσθέσουμε δύο αντικείμενα της κλάσης αυτής;
+Η C++ επιτρέπει την //υπεφόρτωση// των περισσότερων από τους διαθέσιμους τελεστές της γλώσσας. Με τον όρο //υπεφόρτωση// εννοούμε τον ορισμό μιας νέας συμπεριφοράς για τον τελεστή όταν αυτός εφαρμόζεται όχι σε βασικούς τύπους δεδομένων, αλλά σε σύνθετους τύπους δεδομένων που περιγράφονται από κλάσεις. Για παράδειγμα, στην παρακάτω κλάση //Time// τι θα γίνει εάν προσθέσουμε δύο αντικείμενα της κλάσης αυτής;
 <code cpp Time.cpp>
@@ Line 76: / Line 76: @@
 </WRAP>
-Οι συναρτήσεις υπερφόρτωσης τελεστών είναι κανονικές συναρτήσεις που μπορεί να έχουν οποιαδήποτε συμπεριφορά. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός ότι ο τελεστής ''+'' θα πρέπει να υλοποιεί την διαδικασία της πρόσθεσης αν και η διατήρηση της συγκεκριμένης συμπεριφοράς συμβάλει στην αναγνωσιμότητα του κώδικα. Γενικά είναι καλή πρακτική η διατήρηση της παραδοσιακής συμπεριφοράς των τελεστών οι οποίοι υπερφορτώνονται.
+Οι συναρτήσεις υπερφόρτωσης τελεστών είναι κανονικές συναρτήσεις που μπορεί να έχουν οποιαδήποτε συμπεριφορά. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός ότι ο τελεστής ''+'' θα πρέπει να υλοποιεί την διαδικασία της πρόσθεσης για αντικείμενα τύπου //Time// αν και η διατήρηση της συγκεκριμένης συμπεριφοράς συμβάλει στην αναγνωσιμότητα του κώδικα. Γενικά, είναι καλή πρακτική η διατήρηση της παραδοσιακής συμπεριφοράς των τελεστών που υπερφορτώνονται.
-Η παράμετρος που λαμβάνει μία συνάρτηση υπερφόρτωσης είναι συνήθως ο τελεστέος που βρίσκεται στα δεξιά του τελεστή. Το παραπάνω είναι χαρακτηριστικό για τελεστές που έχουν τελεστέους τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά τους (//binary operators//). Όμως δεν είναι όλοι οι τελεστές που εφαρμόζονται με την παραπάνω μορφή.
+<WRAP info 80% center round>
+Οι τελεστές μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε δύο βασικές κατηγορίες, τους //μοναδιαίους// τελεστές και τους //δυαδικούς// τελεστές. //Μοναδιαίοι// είναι οι τελεστές που λαμβάνουν μόνο ένα μία παράμετρο στα δεξιά ή τα αριστερά τους. Παραδείγματα μοναδιαίων τελεστών είναι τα εξής: **!a, -a, a++**.
-Επίσης, μία συνάρτηση υπερφόρτωσης μπορεί να είναι μέλος της κλάσης μπορεί όμως να είναι και εξωτερική συνάρτηση (εκτός κλάσης). Σε αυτή την περίπτωση, συνήθως πρόκειται για φιλική συνάρτηση μιας και κατά κανόνα απαιτείται πρόσβαση στα //private// μέλη της κλάσης.
+Οι παράμετροι των τελεστών στο εξής θα καλούνται τελεστέοι.
+//Δυαδικοί// τελεστές είναι εκείνοι που έχουν δύο τελεστέους, συνήθως ένα στα αριστερά και ένα στα δεξιά του τελεστή. Παραδείγματα δυαδικών τελεστών είναι τα εξής: **a+=b, a+b**.
+Τόσο οι //μοναδιαίοι// τελεστές όσο και οι //δυαδικοί// τελεστές είναι δυνατόν να μεταβάλλουν ή να μη μεταβάλλουν το αντικείμενο στο οποίο εφαρμόζονται.
+</WRAP>
+Οι συναρτήσεις υπερφόρτωσης χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες **//α)//** μέλη της κλάσης και **//β)//** φιλικές συναρτήσεις. Για κάθε μία από τις παραπάνω δύο κατηγορίες ισχύουν τα εξής:
+  * **μέλη της κλάσης:** Για συναρτήσεις υπερφόρτωσης τελεστών που αποτελούν μέλη της κλάσης ισχύουν τα εξής:
+    * Για μοναδιαίους τελεστές οι συναρτήσεις μέλη θεωρούν ο τελεστέος είναι το αντικείμενο στο οποίο ανήκει η συνάρτηση. Συνήθως οι συναρτήσεις υπερφόρτωσης των μοναδιαίων τελεστών δεν έχουν ορίσματα. Εξαίρεση αποτελούν οι τελεστές αύξησης ή μείωσης κατά ένα (%%++ ή --%%) όταν αυτοί εφαρμόζονται στα δεξιά του αντικειμένου (//postfix increment/decrement operators//), όπου λαμβάνουν ως μοναδικό όρισμα έναν ακέραιο.
+    * Για δυαδικούς τελεστές οι συναρτήσεις υπερφόρτωσης θεωρούν ότι ο αριστερός τελεστέος είναι το αντικείμενο στο οποίο ανήκει η συνάρτηση και ο δεξιός τελεστέος δίνεται ως η μοναδική παράμετρος.
+  * **φιλικές συναρτήσεις της κλάσης:** Για φιλικές συναρτήσεις υπερφόρτωσης ισχύουν τα εξής:
+    * Για μοναδιαίους τελεστές οι φιλικές συναρτήσεις θεωρούν ότι ο τελεστέος είναι το μοναδικό όρισμα της συνάρτησης. Εξαίρεση αποτελούν οι τελεστές αύξησης ή μείωσης κατά ένα (%%++ ή --%%) όταν αυτοί εφαρμόζονται στα δεξιά του αντικειμένου (//postfix increment/decrement operators//), όπου λαμβάνουν δύο ορίσματα με την παρακάτω σειρά α) το αντικείμενο στο οποίο εφαρμόζονται (τελεστέος) και β) έναν ακέραιο.
+    * Για δυαδικούς τελεστές οι φιλικές συναρτήσεις υπερφόρτωσης λαμβάνουν δύο ορίσματα. Θεωρούν ότι ο αριστερός τελεστέος είναι το πρώτο όρισμα της συνάρτησης υπερφόρτωσης και ο δεξιός τελεστέος το δεύτερο όρισμα.
 Ο παρακάτω πίνακας δίνει τη μορφή της συνάρτησης υπερφόρτωσης για τους τελεστές που είναι διαθέσιμοι προς υπεφόρτωση. Αντικαταστήστε τον χαρακτήρα ''@'' με τον εκάστοτε τελεστή.
-^  Έκφραση  ^  Τελεστής  ^  Υπερφόρτωση ως μέλος της κλάσης  ^  Υπερφόρτωση ως μη-μέλος της κλάσης  ^
+^  Έκφραση  ^  Τελεστής  ^  Υπερφόρτωση ως μέλος της κλάσης A  ^  Υπερφόρτωση ως φιλική συνάρτηση της κλάσης A  ^
-|  @a  | + - * & ! ~ ++ --  |  A::operator@()  |  operator@(A)  |
+|  @a  | %%+ - * & ! ~ ++ --%%  |  A::operator@()  |  operator@(A)  |
-|  a@  | ++ --  |  A::operator@(int)  |  operator@(A,int)  |
+|  a@  | %%++ --%%  |  A::operator@(int)  |  operator@(A,int)  |
-|  a@b  | %%+ - * / % ^ & | < > == != <= >= << >> && || ,%%  |  A::operator@(B)  |  operator@(A,B)  |
+|  a@b  | %%+ - * / %  ^  | < > == != <= >= << >> && || ,%%  |  A::operator@(B)  |  operator@(A,B)  |
 |  a@b  | %%= += -= *= /= %= ^= &= |= <<= >>= []%%  |  A::operator@(B)  |  -  |
-|  a(b,c...)  | ()  |  A::operator()(B,C...)  |  -  |
+|  a(b,c...)  | %%()%%  |  A::operator()(B,C...)  |  -  |
 |  %%a -> b%%  | %%->%%  |  %%A::operator->()%%  |  -  |
 |  (TYPE) a  | TYPE  |  A::operator TYPE()  |  -  |
 Οι τελεστές που δεν υπερφορτώνονται είναι οι εξής:
-|  ::  |  .*  |  .  |  ?:  |
+|  **::**  |  **.* **  |  **.**  |  **?:**  |
-===== Παράδειγμα Υπερφόρτωσης Τελεστών =====
-Ας υποθέσουμε ότι έχουμε την παρακάτω κλάση //Vector// η οποία υλοποιεί ένα μονοδιάστατο πίνακα από ακεραίους.
-<code cpp Vector.cpp>
-#include <iostream>
-#include <cstdlib>
-using namespace std;
-class Vector {
-  int *array;
-  unsigned int size;
-public:
-  Vector(unsigned int length=0);
-  Vector(const Vector &v);
-  Vector(const Vector *v);
-  ~Vector();
-  unsigned int length() const;
-  int &valueAt(unsigned int pos) const;
-  int find(int a);
-};
-Vector::Vector(unsigned int length) {
-  size = length;
-  array = new (nothrow) int[size];
-  if(array==NULL) {
-    cerr << "Memory allocation failure!" << endl;
-    exit(-1);
-  }
-  for(int i=0; i<size; i++)
-    array[i] = 0;
-}
-Vector::Vector(const Vector &v) {
-  size = v.length();
-  array = new (nothrow) int[size];
-  if(array==NULL) {
-    cerr << "Memory allocation failure!" << endl;
-    exit(-1);
-  }
-  for(int i=0; i<size; i++)
-    array[i] = v.valueAt(i);
-}
-Vector::Vector(const Vector *v) {
-  size = v->length();
-  array = new (nothrow) int[size];
-  if(array==NULL) {
-    cerr << "Memory allocation failure!" << endl;
-    exit(-1);
-  }
-  for(int i=0; i<size; i++)
-    array[i] = v->valueAt(i);
-}
-Vector::~Vector() {
-  delete [] array;
-}
-unsigned int Vector::length() const {
-  return size;
-}
-int &Vector::valueAt(unsigned int pos) const {
-  if(pos>=length()) {
-     cerr << "Invalid access position!\n";
-     return array[size-1];
-  }
-  return array[pos];
-}
-int Vector::find(int a) {
-  for(int i=0; i<size; i++)
-    if(array[i] == a)
-      return i;
-    return -1;
-}
-int main() {
-  Vector v(5);
-  v.valueAt(0) = 2;  v.valueAt(1) = 3;
-  v.valueAt(2) = 4;  v.valueAt(3) = 5;  v.valueAt(4) = 6;
-}
-</code>
-Για την κλάση //Vector//.