Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- cpp:dynamic_memory [2017/04/11 10:00] – created gthanos
+++ cpp:dynamic_memory [Unknown date] (current) – external edit (Unknown date) 127.0.0.1
@@ Line 9: / Line 9: @@
 </WRAP>
-Ο τελεστής **new** έχει δύο μορφές (**new** και **new[]**). Η πρώτη χρησιμοποιείται για την δέσμευση μνήμης ενός αντικειμένου ή μιας μεταβλητής βασικού τόπου, ενώ η δεύτερη για την δέσμευση μνήμης και την αρχικοποίηση ενός πίνακα. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα χρήσης του τελεστή **new**.
+Ο τελεστής **new** έχει δύο μορφές (**new** και **new[]**). Η πρώτη χρησιμοποιείται για την δέσμευση μνήμης ενός αντικειμένου ή μιας μεταβλητής βασικού τόπου, ενώ η δεύτερη για τη δέσμευση μνήμης και την αρχικοποίηση ενός πίνακα.
-<code dynamicMemory c++>
+Σε αναλογία με τον τελεστή **new** ο τελεστής **delete** για την αποδέσμευση μνήμης έχει και αυτός δύο μορφές (**delete** και **delete[]**). Η πρώτη χρησιμοποιείται για την αποδέσμευση μνήμης ενός αντικειμένου ή μιας μεταβλητής βασικού τϋπου, ενώ η δεύτερη για την αποδέσμευση μνήμης ενός πίνακα. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα χρήσης των τελεστών **new** και **delete**.
+<code c++ dynamic_memory.cpp>
 #include <iostream>
 using namespace std;
@@ Line 34: / Line 36: @@
 </code>
-Για βασικούς τύπους δεδομένων επίσης μπορείτε κατά την χρήση του τελεστή **new** να αρχικοποιήσετε τη μεταβλητή ως εξής:
+Για βασικούς τύπους δεδομένων μπορείτε να αρχικοποιήσετε τη μεταβλητή ως εξής, με χρήση του τελεστή **new**:
-<code dynamicMemory c++>
+<code c++ dynamic_memory2.cpp>
 #include <iostream>
 using namespace std;
 int main () {
-  int *num;
+  int *num_ptr;
-  num = new int(5);
+  num_ptr = new int(5);     // δέσμευση μνήμης και ανάθεση της τιμής 5
-  cout << "num: " << num;
+                            // στο περιεχόμενο της διεύθυνσης αυτής.
+  cout << "num: " << num_ptr;
 }
 </code>
+===== Έλεγχος δέσμευσης μνήμης =====
+Κατά τη δέσμευση μνήμης δεν είναι απαραίτητο να γίνονται οι έλεγχοι για το κατά πόσο η δέσμευση απέτυχε. Στην περίπτωση που η δέσμευση μνήμης αποτύχει τότε παράγεται ένα //exception// τύπου ''bad_alloc'' το οποίο καλούμαστε να διαχειριστούμε, διαφορετικά το πρόγραμμα θα τερματίσει. Εάν δεν επιθυμούμε ο τελεστής **new** να παράξει //exception//, θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο κλήσης προσθέτοντας τη δεσμευμένη έκφραση ''(nothrow)'' αμέσως μετά τον τελεστή **new** και να ελέγξουμε την επιστρεφόμενη τιμή ως εξής:
+<code c++ dynamicMemory.cpp>
+#include <iostream>
+using namespace std;
+int main () {
+  int *num, *p;
+  num = new int;
+  cout << "Enter number of elements: ";
+  cin >> *num;
+  p = new (nothrow) int[*num];
+  if(p==NULL) {
+    cout << "Allocation failure!\n";
+    return 0;
+  }
+  for(int i=0; i<*num; i++) {
+    cout << "Next integer: ";
+    cin >> p[i];
+  }
+  for(int i=0; i<*num; i++) {
+    cout << p[i] << "\t";
+  }
+  cout << endl;
+  delete []p;
+  delete num;
+}
+</code>
+===== Παράδειγμα δέσμευσης μνήμης για την αρχικοποίηση ενός διδιάστατου πίνακα =====
+<code cpp dynamicMemory2D.cpp>
+#include <iostream>
+#include <stdlib.h>
+using namespace std;
+int main(int argc, char *argv[]) {
+  int **array2d, rows, columns;
+  cout << "Enter number of rows: ";
+  cin >> rows;
+  cout << "Enter number of columns: ";
+  cin >> columns;
+  array2d = new (nothrow) int*[rows];
+  if(array2d == NULL) {
+    cerr < "Memory allocation error!\n";
+    return -1;
+  }
+  for(int i=0; i<rows; i++) {
+    array2d[i] = new (nothrow) int[columns];
+    if(array2d[i] == NULL) {
+      cerr < "Memory allocation error!\n";
+      return -1;
+    }
+  }
+  for(int i=0; i<rows; i++) {
+    for(int j=0; j<columns; j++) {
+      array2d[i][j] = i+j;
+      cout << array2d[i][j] << "  ";
+    }
+    cout << endl;
+  }
+  for(int i=0; i<rows; i++)
+    delete[] array2d[i];
+  delete[] array2d;
+}
+</code>