Πέτρος: Γεια σου, Νίκη. Ο Πέτρος είμαι.
Νίκη: Α, γεια σου Πέτρο. Τι κάνεις;
Πέτρος: Μια χαρά. Σε παίρνω για να πάμε καμιά βόλτα αργότερα. Τι λες;
Νίκη: Α, ωραία. Κι εγώ θέλω να βγω λίγο. Συνέχεια διαβάζω για τις εξετάσεις… κουράστηκα πια. Πού λες να πάμε;
Πέτρος: Στη γνωστή καφετέρια στην πλατεία. Θα είναι και άλλα παιδιά από την τάξη μας εκεί.
Νίκη: Ναι; Ποιοι θα είναι;
Πέτρος: Ο Γιάννης, ο Αντρέας και η Ελπίδα.
Νίκη: Ωραία. Θα πάτε και πουθενά αλλού μετά;
Πέτρος: Ναι, λέμε να πάμε στον κινηματογράφο που είναι κοντά στην καφετέρια. Παίζει μια κωμωδία.
Νίκη: Α, δεν μπορώ να καθίσω έξω μέχρι τόσο αργά. Πρέπει να γυρίσω σπίτι για να διαβάσω.
Πέτρος: Έλα τώρα. Διαβάζεις αύριο…
Νίκη: Όχι, όχι, αδύνατον. Είμαι πολύ πίσω στο διάβασμά μου.
Πέτρος: Καλά, έλα μόνο στην καφετέρια τότε. Θα περάσω να σε πάρω γύρω στις έξι να πάμε μαζί. Εντάξει;
Νίκη: Εντάξει. Γεια.
Πέτρο: Τα λέμε. Γεια.