Both sides previous revisionPrevious revisionNext revision | Previous revisionNext revisionBoth sides next revision |
cpp:exception [2018/05/21 02:00] – [Ένα 2ο παράδειγμα] gthanos | cpp:exception [2019/05/05 17:04] – [Διαχείριση Εξαιρέσεων] gthanos |
---|
====== Διαχείριση Εξαιρέσεων ====== | ====== Διαχείριση Εξαιρέσεων ====== |
| |
Ας εξετάσουμε την κλάση **Vector** που είδαμε στην υπερφόρτωση των τελεστών. Ο προσδιοριστής //nothrow// σε συνδυασμό με τον τελεστή **new** μας υποχρεώνει να ελέγξουμε την επιστρεφόμενη τιμή του τελεστή **new** για να δούμε έαν έχει αποτύχει η διαδικασία δέσμευσης μνήμης ή όχι και στην περίπτωση που έχουμε αποτυχία τερματίζουμε το πρόγραμμα. | Ας εξετάσουμε την κλάση **Vector** που είδαμε στην ενότητα της υπερφόρτωση τελεστών. Ο προσδιοριστής //nothrow// σε συνδυασμό με τον τελεστή **new** μας υποχρεώνει να ελέγξουμε την επιστρεφόμενη τιμή του τελεστή **new** για να δούμε έαν έχει αποτύχει η διαδικασία δέσμευσης μνήμης ή όχι και στην περίπτωση που έχουμε αποτυχία τερματίζουμε το πρόγραμμα. |
| |
<code cpp Vector.cpp> | <code cpp Vector.cpp> |
</code> | </code> |
| |
Αν και η παραπάνω διαδικασία δεν είναι λανθασμένη, έχει το βασικό μειονέκτημα ότι θα πρέπει να τερματίσουμε το πρόγραμμα, ακόμη και εάν ο λόγος αποτυχίας είναι ότι ο χρήστης της κλάσης επέτρεψε το πέρασμα αρνητικής τιμής ως όρισμα στον κατασκευαστή. | Αν και η παραπάνω διαδικασία δεν είναι λανθασμένη, έχει το βασικό μειονέκτημα ότι θα πρέπει να τερματίσουμε το πρόγραμμα, ακόμη και εάν ο λόγος αποτυχίας είναι ότι ο χρήστης της κλάσης επέτρεψε το πέρασμα αρνητικής τιμής ως όρισμα στον κατασκευαστή. Ο λόγος είναι ότι ακόμη και στην περίπτωση που αποτύχει η δέσμευση της μνήμης ο κατασκευαστής της κλάσης **Vector** επιστρέφει ένα αντικείμενο του οποίου η κατάσταση δεν είναι η αναμενόμενη. |
| |
| Επειδή, ο χρήστης της κλάσης **Vector** δεν έχει τρόπο να ελέγξει το "εσωτερικό" του αντικειμένου, υποθέτει πάντα ότι το αντικείμενο που επιστρέφεται είναι σωστό. Σε διαφορετική περίπτωση, ο κατασκευαστής θα πρέπει να τερματίσει το πρόγραμμα. |
| |
<code cpp VectorUse.cpp> | <code cpp VectorUse.cpp> |
Vector::Vector(int length) { | Vector::Vector(int length) { |
size = length; | size = length; |
array = new (nothrow) int[size]; | array = new int[size]; |
for(int i=0; i<size; i++) | for(int i=0; i<size; i++) |
array[i] = 0; | array[i] = 0; |
</WRAP> | </WRAP> |
| |
===== Κληρονομικότητα ===== | ===== Κληρονομικότητα εξαιρέσεων ===== |
| |
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε τη σχέση κληρονομικότητας μεταξύ των κλάσεων **BaseException** και **DerivedException**, όπως παρακάτω: | Ας υποθέσουμε ότι έχουμε τη σχέση κληρονομικότητας μεταξύ των κλάσεων **BaseException** και **DerivedException**, όπως παρακάτω: |
| |
<WRAP tip 80% center round> | <WRAP tip 80% center round> |
Το πιάσιμο μιας εξαίρεσης με χρήση αναφοράς για αντικείμενα σύνθετους τύπου (όχ char, int, long, double κλπ), διότι //α)// αποφεύγουμε την αντιγραφή του αντικειμένου μέσα στο //catch block// (πιο γρήγορος κώδικας) και //β)// αποφεύγουμε την "αποκοπή" μέρους του αντικειμένου που γίνεται //throw// λόγω του "πιασίματος" της εξαίρεσης από ένα //catch block// βασικότερου τύπου από τον τύπο που γίνεται //throw//. | Το πιάσιμο μιας εξαίρεσης με χρήση αναφοράς για αντικείμενα σύνθετου τύπου (όχι char, int, long, double κλπ), διότι //α)// αποφεύγουμε την αντιγραφή του αντικειμένου μέσα στο //catch block// (πιο γρήγορος κώδικας) και //β)// αποφεύγουμε την "αποκοπή" μέρους του αντικειμένου της εξαίρεσης λόγω του χειρισμού της από ένα //catch block// βασικότερου τύπου από τον τύπο του αντικειμένου της εξαίρεσης. |
</WRAP> | </WRAP> |
| |
Είναι προφανές ότι η σειρά των //catch blocks// θα έπρεπε να είναι η αντίστροφη (πρώτα το //catch block// για την αναφορά τύπου //DerivedException// και στη συνέχεια το //catch block// για την αναφορά τύπου //BasedException//. Ο λόγος είναι ότι εάν παραμείνει η σειρά των //catch blocks// ως έχει το 2o catch block δεν εκτελείται ποτέ. | Είναι προφανές ότι η σειρά των //catch blocks// θα έπρεπε να είναι η αντίστροφη (πρώτα το //catch block// για την αναφορά τύπου //DerivedException// και στη συνέχεια το //catch block// για την αναφορά τύπου //BasedException//. Ο λόγος είναι ότι εάν παραμείνει η σειρά των //catch blocks// ως έχει το 2o catch block δεν εκτελείται ποτέ. |
</WRAP> | </WRAP> |
| |
===== Stack Unwinding ===== | ===== Stack Unwinding ===== |
| |
{{ :cpp:stack_unwinding.png |}} | {{ :cpp:stack_unwinding.png |}} |
| |
===== Διαχείριση μίας εξαίρεσης και παραγωγή μίας νέας εξαίρεσης κατά την διαχείριση ===== | ===== Διαχείριση μίας εξαίρεσης και παραγωγή νέας εξαίρεσης κατά την διαχείριση της ===== |
| |
Κάποιες φορές είναι επιθυμητό να διαχειριστούμε μία εξαίρεση προκειμένου να κλείσουμε κάποιο //resource//, αλλά στη συνέχεια θέλουμε να παράγουμε ξανά την ίδια εξαίρεση προκειμένου η τελική διαχείριση να γίνει παρακάτω. Δείτε το επόμενο απόσπασμα κώδικα από την κλάση PPMImage. Εάν το αρχείο που διαβάζουμε περιέχει κατά λάθος μία αρνητική τιμή θα παραχθεί ένα //std::bad_alloc exception//. Δεν θέλουμε να το διαχειριστούμε μέσα στον κατασκευαστή, διότι σε αυτή την περίπτωση ο κατασκευαστής θα επιστρέψει κανονικά και ο χρήστης δεν θα έιναι σε θέση να γνωρίζει ότι συνέβη σφάλμα. Παρόλα αυτά, θα θέλαμε να διαχειριστούμε εν μέρη την εξαίρεση στον κατασκευαστή, ώστε να κλείσουμε το ανοιχτό //ifstream//, αλλά στη συνέχεια να παράγουμε την ίδια εξαίρεση την οποία θα κληθεί η διαχειριστεί η μέθοδος που δημιουργεί το αντικείμενο. | Κάποιες φορές είναι επιθυμητό να διαχειριστούμε μία εξαίρεση προκειμένου να κλείσουμε κάποιο //resource//, αλλά στη συνέχεια θέλουμε να παράγουμε ξανά την ίδια εξαίρεση προκειμένου η τελική διαχείριση να γίνει παρακάτω. Δείτε το επόμενο απόσπασμα κώδικα από την κλάση PPMImage. Εάν το αρχείο που διαβάζουμε περιέχει κατά λάθος μία αρνητική τιμή θα παραχθεί ένα //std::bad_alloc exception//. Δεν θέλουμε να το διαχειριστούμε μέσα στον κατασκευαστή, διότι σε αυτή την περίπτωση ο κατασκευαστής θα επιστρέψει κανονικά και ο χρήστης δεν θα έιναι σε θέση να γνωρίζει ότι συνέβη σφάλμα. Παρόλα αυτά, θα θέλαμε να διαχειριστούμε εν μέρη την εξαίρεση στον κατασκευαστή, ώστε να κλείσουμε το ανοιχτό //ifstream//, αλλά στη συνέχεια να παράγουμε την ίδια εξαίρεση την οποία θα κληθεί η διαχειριστεί η μέθοδος που δημιουργεί το αντικείμενο. |
cerr << "std::exception occured!\n"; | cerr << "std::exception occured!\n"; |
in.close(); | in.close(); |
throw ex; // rethrows the same exception object | throw; // rethrows the same exception object |
} | } |
</code> | </code> |
Τους παραπάνω ορισμούς είναι δυνατόν να τους συναντήσετε στις //standard// βιβλιοθήκες της C++. Δεν είναι όμως ευρέως χρησιμοποιούμενοι και η υποστήριξη τους από τους C++ //compilers// είναι συχνά ελλειπής. Δεν συνιστάται η χρήση τους σε κώδικα που γράφετε εσείς, λόγω της ελλειπούς υποστήριξης από την κοινότητα της C++. | Τους παραπάνω ορισμούς είναι δυνατόν να τους συναντήσετε στις //standard// βιβλιοθήκες της C++. Δεν είναι όμως ευρέως χρησιμοποιούμενοι και η υποστήριξη τους από τους C++ //compilers// είναι συχνά ελλειπής. Δεν συνιστάται η χρήση τους σε κώδικα που γράφετε εσείς, λόγω της ελλειπούς υποστήριξης από την κοινότητα της C++. |
| |
| /* |
===== Function try blocks ===== | ===== Function try blocks ===== |
| */ |
===== Η κλάση std::exception ===== | |
| |
| |